Dirk Schoenmaker is professor Banking and Finance aan de EUR in Rotterdam en verbonden aan de Brusselse denktank Bruegel
Het probleem van de niet afgeronde Bankenunie in de Eurozone bestaat eigenlijk al sinds de invoering van de Euro. Er zijn steeds oplossingen bedacht die de korte termijn problemen oplosten.
Schoenmaker pleit hier met een inhoudelijk betoog voor een duurzame afronding van de Bankenunie, mede omdat de timing gunstig is door de wederopstanding van Frankrijk onder Macron als belangrijke partner in de EU-as met Duitsland.
Lees verder op de website van het Financieel Dagblad »
Tagarchief: Duitsland
Ton Nijhuis: Duitse zwakte is serieus Europees probleem
Ton Nijhuis is hoogleraar aan de UvA Universiteit van Amsterdam en directeur van het Duitsland Instituut van de UvA
Nijhuis is door zijn achtergrond heel goed op de hoogte van de politieke gang van zaken in Duitsland. Hij wijst er terecht op dat Merkel’s afnemende bewegingsruimte in Duitsland zich vertaalt in een machtsvacuüm met als gevolg toenemende externe druk op Duitsland en de EU. Als voorbeelden de verslechterde relaties met Turkije/Erdogan en Rusland/Poetin.
Lees verder op de website van De Volkskrant »
Frits Bolkestein: Nu moeten wij de Duitsers steunen tegen de Fransen
Frits Bolkestein is oud-eurocommissaris en oud-VVD-leider
Bolkestein is als zéér kundig politicus en VVD-leider nooit enthousiast geweest over de EU zoals die zich destijds ontwikkelde. Ook toen hij EU-commissaris werd, heeft hij altijd met gepaste tegenzin meegewerkt aan de uitbouw van de EU. Hij was een echte meeremmer.
En dan nu een visie van hem op de Brexit. Ouwe retoriek: het vuur aanwakkeren tussen Duitsers en Fransen. Dat ziet er wel erg achterhaald uit. Duitsers willen tegenwoordig mét Fransen en andersom, en zeker nu het VK eruit stapt.
Juist de politiek leiders van het VK hebben zich gelukzoekers getoond, zonder plan B. Er zijn historisch gezien veel van dit soort opportunisten met steeds een sprong voorwaarts om aan de verwachte ellende te ontkomen; het probleem is echter dat ze met die benadering die ellende versterken: verwachte winst gaat naar de leiders, verliezen wentelen ze af op de gemeenschap. Zie de ontreddering die zich nu in het VK ontvouwt. Als het al lukt duurt het minstens jaren voordat daar de ontstane rotzooi is opgeruimd.
En dan voorziet Bolkestein nu ook de noodzaak van de hervorming van de EU. Die oproep op zich is prima, maar dan Duitsland mét Frankrijk en juist níet tegen elkaar. In de EU moeten we elkaar juist verlossen van dat soort opportunisme en dus ook van de visie van Bolkestein. We moeten juist beter samenwerken.
Lees verder op de website van De Volkskrant »
Thomas Vanheste: Alleen een nieuw Utopia kan Europa redden van de EU
Thomas Vanheste is journalist bij de Correspondent
Vanheste worstelt vanuit zijn functie als correspondent Europa al geruime tijd met de manier waarop de EU zich ontwikkelt. Net als bijv. Guy Verhofstadt beschouwt hij de EU van nu contrair aan ‘de idee Europa’; dus de EU als oorzaak en niet als oplossing van bestaande problemen.
In dit artikel schetst hij een aantal punten waarvoor hij alleen nog een apocalyptische oplossing ziet. In de pragmatische praktijk van Brussel, met meestal oplossingen in blessuretijd, zullen die problemen zich echter op de gebruikelijke manier toch gaan oplossen: druk vanuit Duitsland, geen grote vergezichten, stap voor stap, de meest urgente punten eerst. Daar komt dus geen Utopia aan te pas.
Lees verder op de website van De Correspondent »
P.S. Klik hieronder op het artikel van Jan Werts voor zijn totaal andere analyse van de EU-actualiteit.
Guy Verhofstadt: Let’s be honest: the union does not exist
Guy Verhofstadt is voormalig premier van België en voorzitter van de Alliantie van Liberalen en Democraten (ALDE) in het Europarlement
In dit interview gaat hij (net als in zijn boek De ziekte van Europa) uitgebreid in op zijn belangrijkste bezwaar tegen de huidige EU: Een verenigd Europa is prima, maar niet op de manier waarop het nu gaat. Elke uitkomst van het Brexit-referendum zal een bijdrage zijn aan een beter functionerende EU.
Lees zijn argumenten en stel vast dat hij een maakbaarheidsideaal nastreeft: als we allemaal goed nadenken en voldoende overleggen dan kunnen we tot de veel beter functionerende Verenigde Staten van Europa komen; dan kunnen we net als bijv. Amerika een federale regering vormen met directe verkiezingen en een eigen buitenlands en defensiebeleid, eigen belastingheffing, etc.
De crux is natuurlijk dat dat model ooit wel is overwogen maar ook toen al als te verstrekkend terzijde is gelegd. Er waren veel goede argumenten vóór, maar destijds verdween bij de lidstaten de maakbaarheid van deze samenwerking naar de achtergrond. Er was geen precedent. Men koos voor de stap-voor-stap ontwikkeling, die ik graag samenvat als sociale innovatie. Twee stappen vooruit, een achteruit.
Soms niet fraai, maar uiteindelijk wel functionerend. We boeken resultaten, maar helaas meestal in blessuretijd. Dat ziet er soms zelfs amateuristisch uit, maar doordat er steeds wel een aantal lidstaten op een onderwerp meeremmen is het ook erg tijdrovend om echt knopen door te kunnen hakken. Helaas, maar op hoofdlijnen kan het niet veel beter. Het leidt inmiddels ook tot een EU van ‘meerdere snelheden’; dat is onvermijdelijk gebleken.
Ik heb veel respect voor de kwaliteit van het EU-bestuur. Binnen de ruimte die de EU-landen aan Commissie en Parlement toestaan (let op die volgorde) spelen ze heel wat klaar. Ze gaan voor de langere termijn, en dat is in lidstaten bijna nergens meer mogelijk.
Lees verder op de website van EU Observer »
Dirk-Jan van Baar: In Berlijn is Europa 2.0 allang werkelijkheid
Dirk-Jan van Baar is historicus en publicist
Van Baar geeft in dit stuk een heel positieve toelichting op een al langer bestaand multicultureel en geïntegreerd Midden- en Oost-Europa. Daar zouden wij in West-Europa geen oog voor hebben. De praktijk van het nieuwe Europa dáár kan ons híer als voorbeeld dienen.
Ik denk dat dat voor Berlijn-stad inderdaad kan gelden maar zeker niet voor het geheel van Midden- en Oost-Europa. Als recente voorbeelden de opkomst van extreem-rechts of het rigoureus afwijzen van vluchtelingenopvang in bijv. Polen en Hongarije. Dat duidt in die regio’s bepaald nog niet op het pluriforme en goed geïntegreerde Europa, hoe graag ik het ook zo positief zou willen zien als Van Baar.
Lees verder op de website van De Volkskrant »
Mathieu Segers: Vluchtelingen ontmaskeren Europese Unie
Mathieu Segers is universitair hoofddocent Europese integratie aan de Universiteit Utrecht
Segers sluit zich aan bij de vaststelling dat Merkels’ Willkommenskultur niet werkt voor de EU als geheel: ‘Zelfs in het zo standvastige Duitsland blijken heilige huisjes niet bestand tegen druk van omstandigheden’.
Maar dat zijn wel de door 27 andere regeringsleiders gecreëerde omstandigheden. Het gaat te ver om deze ontwikkelingen nu juist de EU aan te rekenen. Dit wordt zeker opgelost, maar op een minder hectisch moment. Dus wordt vervolgd.
Lees verder op website van het Financieele Dagblad »
Paul Scheffer: Duitsland isoleert zich van Europa (interview)
Paul Scheffer is hoogleraar Europese Studies aan de UvT Universiteit van Tilburg, publicist en commentator
Scheffer geeft in dit interview veel onderbouwing bij de complexiteit van de vluchtelingencrisis, zowel voor Nederland als voor Europa.
Zijn belangrijkste conclusies: Duitsland onder Merkel isoleert zich te veel van de andere EU-landen en voor Nederland is 30.000 vluchtelingen per jaar het maximum.
De nabije toekomst ziet er dus wat hem betreft totaal anders uit.